تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

Authors

آسیه همایونی1

a. homayouni department of horticultural science, science and research branch, islamic azad university, tehran, iran.دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه علوم باغبانی، تهران ناصر بوذری

n. bouzari وحید عبدوسی3

v. abdossi

abstract

در پژوهش حاضر تنوع ژنتیکی نوزده ژنوتیب آلبالوی بومی کشور از استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان، تهران، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، کرمان، خراسان رضوی، البرز، فارس و رقم اردی بوترمو از مجارستان به عنوان شاهد، به کمک نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول سی و چهار صفت کیفی و یازده صفت کمی مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه واریانس تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1% بین ژنوتیپ ها برای اکثر صفات نشان داد. تجزیه به عامل ها، صفات را در چهار گروه عاملی جای داد که مجموعا 86/71 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. تجزیه کلاستر براساس داده های مورفولوژیکی نیز ژنوتیپ ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل سه ژنوتیپ پاکوتاه bo ah v1524 از یاسوج، bo ka v282 از کردستان و bo ga v6442 از خراسان و گروه دوم شامل ژنوتیپ bo la v181 از استان تهران بود که بیشترین ارتفاع درخت را داشت. در آزمایش دوم از نشانگر های مولکولی rapd استفاده شد. سیزده آغازگر مورد استفاده 144 باند تولید کردند که 117 باند چند شکل بودند. محدوده تشابه ژنتیکی ژنوتیپ ها بین 30/0 تا81 /0 بود. تجزیه کلاستر، ژنوتیپ ها را با تشابه ژنتیکی 54/0 به شش گروه تقسیم کرد، به طوری که تقریباً اکثر ژنوتیپ های یک استان با هم گروه بندی شدند. در این گروه بندی نیز سه ژنوتیپ پاکوتاه bo ah v1524 از یاسوج، bo ga v6442 از خراسان و bo gh v255 از اصفهان در یک زیر گروه کنار هم جای گرفتند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از گونه‏های خوراکی زعفران بومی ایران با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی ISSR

در این مطالعه 16 صفت مورفولوژیک روی 250 نمونۀ گیاهی (بوته) و 13 آغازگر ISSR بر 25 نمونه از دو گونۀ زعفران وحشی ایرانی (Crocus speciosus و Crocus cancellathus) بررسی شد. بیشترین ضریب تنوع مربوط به ضخامت گلبرگ (25/71‌درصد) و کمترین آن مربوط به صفت طول برگ (08/15‌درصد) بود. تجزیۀ خوشه‏ای بر‌اساس صفات مورفولوژیک نمونه‏های مطالعه‌شده را به سه گروه تقسیم کرد. سیزده آغازگر ISSR چند‌شکلی بالایی (‌46/94...

full text

تجزیه مولکولی تنوع و روابط ژنتیکی ژنوتیپ‌های بومی جو بر اساس نشانگرهای ریزماهواره

ژنوتیپ‌های بومی به‌دلیل تطابق و سازگاری با شرایط محیطی مختلف، ذخایر ژنتیکی با ارزشی برای افزایش تنوع ژرم‌پلاسم‌های اصلاحی و نیز منابع بالقوه برای ژن‌های مقاومت به تنش‌های زیستی و غیرزیستی بشمار ‌می‌روند. در این مطالعه، تنوع و ساختار ژنتیکی 119 ژنوتیپ بومی جو از کشورهای مختلف و 25 رقم تجاری و لاین اصلاحی با استفاده از 45 جفت آغازگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. در مجموع 225 آلل با دامنه 2 ت...

full text

تنوع ژنتیکی برخی از ارقام آلو(Prunus spp.) با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

هجده رقم آلو شامل ده رقم بومی ایران و هشت رقم وارداتی که در مرحله باردهی کامل بودند بر اساس 36 صفت مورفولوژیکی (پارامتریک و ناپارامتریک) و 15 پرایمر RAPD مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجریه واریانس داده‌ها مشخص کرد که تفاوت بین ارقام در کلیه صفات به جز رنگ گلبرگ در سطح 1% معنی‌دار بود. ماتریس عدم تشابه مشخص کردکه دو رقم مشهد4 و دیررس سیف از نظر صفات کمی و ارقام آنتاریو و بربنگ از نظر خصوصیات ...

full text

ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از گونه‏های خوراکی زعفران بومی ایران با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی issr

در این مطالعه 16 صفت مورفولوژیک روی 250 نمونۀ گیاهی (بوته) و 13 آغازگر issr بر 25 نمونه از دو گونۀ زعفران وحشی ایرانی (crocus speciosus و crocus cancellathus) بررسی شد. بیشترین ضریب تنوع مربوط به ضخامت گلبرگ (25/71 درصد) و کمترین آن مربوط به صفت طول برگ (08/15 درصد) بود. تجزیۀ خوشه‏ای بر اساس صفات مورفولوژیک نمونه‏های مطالعه شده را به سه گروه تقسیم کرد. سیزده آغازگر issr چند شکلی بالایی ( 46/94...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
به نژادی نهال و بذر

جلد ۲۸، شماره ۲، صفحات ۲۳۹-۲۵۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023